Μη κρίνεις μέσα σου. Μη κατηγορείς τους άλλους, μάλλον δε να προσεύχεσαι να δώσει ο Θεός και σ’ εκείνους μετάνοια, διότι και σε σένα από αυτόν ήλθε αφανώς το καλό της μετανοίας.
Αν μετά την αλλαγή σου εκπληρώσεις όλο τον Θείο νόμο, να ονομάζεις και να θεωρείς τον εαυτό σου αχρείο δούλο. Διότι έτσι ταπεινώνονται όσοι σκέπτονται σωστά, έστω και αν ευρίσκονται σε συνεχή κοινωνία με τον Θεό, έστω και αν δεν τους ελέγχει η συνείδηση ότι με κάποια πράξη τους έφυγαν φανερά από τον ορθό δρόμο. Εσύ δε πως θα καυχηθείς κάποιο καλό μετά από όλα αυτά;
Πρέπει να αποκρούεις αμέσως με την ανάμνηση των προηγουμένων παρεκτροπών τον λογισμό της οιήσεως, και να ντρέπεσαι μάλλον για τα προηγούμενα κακά, παρά να υψηλοφρονείς για τα πρόσφατα καλά. Μη προσέχεις δε στις αμαρτίες των αδελφών, παρά τόσο όσο, να μην αμαρτάνεις με την επικοινωνία μαζί τους.
Μη κρίνεις μέσα σου. Μη κατηγορείς τους άλλους, μάλλον δε να προσεύχεσαι να δώσει ο Θεός και σ’ εκείνους μετάνοια, διότι και σε σένα από αυτόν ήλθε αφανώς το καλό της μετανοίας. Μη σκανδαλίζεις κανέναν, ούτε από τους μικρότερους, και να προσπαθείς ούτε καν αφορμή σκανδάλων να μη δίνεις, διότι θα αναγκάσεις τον Θεό να αποστρέψει το πρόσωπό του από σένα, και πάλι θα βρεθείς κενός από χάρη.
Να είσαι έτοιμος να πληγωθείς από τους ανθρώπους και να υπομένεις, όταν με κάθε τρόπο σε πληγώνουν. Διότι εκείνος που δικαιώνει τον εαυτό του και αντιδρά σ’ αυτούς που τον λυπούν και τον πληγώνουν, χάνει το κέρδος που είχε από την μετάνοια. Να ανταποδίδεις στους αδελφούς αγαθό αντί κακού, ενθυμούμενος τον Θεό, ο οποίος αντί των κακών που έκανες, άνοιξε για σένα την πύλη της μετανοίας. Ο δημιουργός για το χτίσμα, ο Κύριος για τον δούλο.
Με αυτούς και παρόμοιους λόγους και λογισμούς ασχολούμενος όλη την ώρα, και εκπληρώνοντας τους άλλους νόμους των Ευαγγελίων, θα ελκύσεις με αυτό τον αγαθό τρόπο τον Θείο οίκτο, για την αληθινή μετάνοια σου. Διότι χωρίς τέτοια μετάνοια είναι αδύνατον να έλθουν στην Βασιλεία των Ουρανών ακόμη και εκείνοι που ζουν πολύ προσεκτικά, όχι μόνο εκείνοι που επιστρέφουν από πολύ αμαρτωλή ζωή. Επειδή όλοι οι άνθρωποι οφείλουν να μετανοήσουν, αφού κανείς δεν μπορεί να είναι εντελώς απαλλαγμένος από ακαθαρσία.
Εκείνοι δε που με τις αρετές έχουν πλησιάσει περισσότερο τον Θεό, αυτοί και τις μικρότερες παρεκτροπές τις θεωρούν πολύ μεγάλες, και καλά κάνουν. Έτσι αποκτούν μεγάλη ταπείνωση, προκόπτουν ασφαλώς και προσεγγίζουν περισσότερο τον Θεό. Όπως εκείνοι που αμελούν για τις μικρότερες και ούτε πονούν γι’ αυτές ούτε διορθώνουν τον εαυτό τους, παραχωρεί ο Θεός και πέφτουν σε μεγαλύτερες.
Εμφύτευσε και σε μας, Χριστέ Βασιλέα, διάπυρο πόθο αληθινής μετανοίας, και χρησιμοποιώντας αυτήν ως αφορμή, δείξε τον πατρικό σου οίκτο για μας, και εκείνους που επιστρέφουν καλώς από πολλή ασωτία, κατάταξε τους μεταξύ των τέκνων σου, ότι Σοί πρέπει δόξα και προσκύνηση στους αιώνες. Αμήν
Άγιος Γεννάδιος Κωνσταντινουπόλεως: Στην παραβολή του Ασώτου και περί μετανοίας